دمیری، حسین (1 تیر ۱۳۴۵ - 4 اردیبهشت ۱۳۶۶)، فرمانده گروهان درگردان مهندسی تیپ مهندسی-رزمی الهادی(ع)، نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

او در روستای چاه سرخ شهرستان نی ریز* استان فارس* در خانواده ای مذهبی و مقید به شرعیات متولد شد. پدرش میرزا محمد، کشاورز و مادرش صغری دمیری خانه دار بود. این خانواده چهار پسر  و چهار دختر داشتند و حسین فرزند چهارم خانواده بود (فرهنگ اعلام شهدای استان فارس، جلد اول،ص ۵۵۲) .

او تحصیلات دورۀ ابتدایی خود را از مهر ۱۳۵۱ تا پایان خرداد ۱۳۵۵ در دبستان دهقان(نام قدیم و جدید) روستای چاه سرخ گذراند و به جهت محدودیت های مالی و نبود مدرسۀ راهنمایی در روستا ترک تحصیل نمود و در کار کشاورزی به پدرش کمک می کرد (ادارۀ آموزش و پرورش....، بش). حسین به انجام واجبات و ترک محرمات و رعایت شئونات اسلامی اهتمام داشت. در نماز جماعت مسجد روستا حضور می یافت و به شرکت در مراسم مذهبی  و اجتماعی علاقمند بود (دمیری) . 

دمیری در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۴ به عنوان پاسدار وظیفه برای طی دوران خدمت سربازی از سپاه پاسداران شهرستان نی ریز به شیراز* اعزام و تا ۱۸ مرداد ۱۳۶۴ دورۀ آموزش نظامی را در پادگان آموزشی احمدبن موسی(ع)* شیراز گذراند و برای ادامۀ خدمت به جبهه  جنوب اعزام و در تیپ ۴۶ الهادی(ع)* مشغول گردید و در مأموریت های مهندسی- رزمی، سنگرسازی و ایجاد استحکامات در محل های ماموریت این تیپ در جبهه های آبادان و خرمشهر و فاو حضور داشت و به عنوان نیروی گردان استحکامات و سپس در گردان عملیات خاکی تیپ خدمت نمود و از ۱۵اسفند ۱۳۶۵ به عنوان فرمانده گروهان دوم گردان دریایی فاطمه الزهرای (س) تیپ ۴۶ الهادی(ع) منصوب گردید (تیپ مهندسی رزمی....، بش)  . این مدت در گردان های رزمی تیپ۴۶ الهادی با اخلاص خدمت نمود حسین حدود ۲۴ماه در جبهه حضور داشت و در تمام و سرانجام در حین آموزش غواصی، در سد درودزن شهرستان مرودشت* دچار سانحه گردید و غرق شد و به شهادت رسید (دمیری) .

حسین دمیری: از همان کودکی پرتلاش و کوشا بود و به خانواده در تأمبن معاش کمک می کرد. در مدت خدمت در جبهه تمام همت خود را برای سنگرسازی و ایجاد استحکامات به عمل آورد. زمانی که برای گذراندن ایام مرخصی به شهرستان نی ریز بر می گشت، برای جمع آوری کمک های مردمی و ارسال به جبهه ها، داوطلبانه با بسیج همکاری می نمود. در مسائل سیاسی و اجتماعی احساس مسئولیت می کرد و وجدان کاری قوی داشت. در انتخابات شرکت می کرد. از افراد فعال در مسجد روستا بود و در رفع مشکلات مردم اهتمام می نمود و تا حد امکان وظایف اسلامی و اجتماعی خود را کامل انجام می داد و در زمان حضور در جبهه بنا به گفته رزمندگان همکارش خود را وقف جبهه کرده و بدون هیچ ادعایی انجام وظیفه می نمود (همو). از حسین دمیری وصیتنامۀ مکتوبی در دسترس نیست (همو).

مآخذ :  فرهنگ اعلام شهدا: استان فارس، به کوشش مرکز مطالعات و پژوهش های بنیاد شهید و امور ایثارگران، ص ۶۹۱، چاپ اول، نشر شاهد، ۱۳۹۶ش ؛ ادارۀ آموزش و پرورش شهرستان نی ریز، پروندۀ تحصیلی مقطع ابتدایی حسین دمیری موجود در بایگانی آموزش و پرورش؛ تیپ مهندسی- رزمی و پدافندغیرعامل۴۶ امام هادی(ع) کوار، اسنادموجود در پروندۀ شهید حسین دمیری موجود در واحد ایثارگران تیپ ؛ دمیری، علی (برادر شهید ) مصاحبه با مؤلف ۱۵مهر۱۴۰۲ .

/ غلامعباس نوروزی/