هوای ماندن،  فیلمی صد‌ثانیه‌ای دربارة زندگی جانباز شیمیایی به کارگردانی و نویسندگی علی نیکوکار. نیکوکار در ۱۳۶۶ ش در شهر یزد متولد شد. تحصیلاتش را در زادگاهش گذراند و در ۱۳۸۳ ش، هم‌زمان با تحصیل، به فعالیت هنری پرداخت و فعالیت خود را با پویانمایی صنعتی و آموزشی آغاز کرد و پس از چهار سال، به عرصۀ فیلم‌سازی در حوزۀ داستانی و مستند وارد شد. او نخست، دورۀ شش‌ماهۀ فیلم‌سازی را در بسیج هنرمندان تهران گذراند و پس‌ازآن، در ۱۳۹۴ ش، مدرک کارشناسی تدوین سینما را از دانشگاه علم و هنر یزد دریافت کرد. نیکوکار هم‌اکنون (1399 ش)، مدیرعامل شرکت پویانمایی فرافر در مرکز توسعۀ فناوری‌های اقبال یزد است. از مهم‌ترین آثار وی در حوزۀ دفاع مقدس می‌توان به فیلم‌های داستانی غفلت (1392 ش)، قرار (1397 ش) و هوای ماندن (1393 ش)؛ مستند سرای آب (1397 ش)؛ و پویانمایی‌های زادگاه زندگی (1392 ش) و راه بهشت (1388 ش) اشاره کرد.

انگیزۀ کارگردان برای ساخت هوای ماندن ادای دین او به جانبازان جنگ تحمیلی بوده است. این فیلم پایان‌نامۀ کارگردان برای دورۀ فیلم‌سازی بسیج هنرمندان تهران است. زمان تولید فیلم از ایده تا اجرا دو هفته و زمان فیلم‌برداری آن نیز سه روز به طول انجامید که درمجموع، خلق اثر از آغاز تا پایان، حدود پانزده روز به طول انجامید. عنوان اثر باتوجه‌به نیاز موجود زنده به هوا برای زنده‌ماندن نام‌گذاری شده است

داستان فیلم روایت جانبازی شیمیایی است که می‌خواهد در روز تولد دخترش، برای او جشن بگیرد؛ بنابراین، با کپسول اکسیژنش بادکنک‌ها را باد می‌کند؛ اما پس از چند لحظه، به‌سبب تمام‌شدن کپسول اکسیژن، بی‌هوش می‌شود. دختر در بازگشت از مدرسه با بدن نیمه‌جان پدرش روبه‌رو می‌شود و می‌کوشد تا او را به هوش بیاورد. درنهایت، با باز‌کردن پنجره و تعویض کپسول اکسیژن به زنده‌ماندن پدر کمک می‌کند.

بازیگران این فیلم حسن نیکوکار و مهرسا امینی بودند. هوای ماندن در ۱۳۹۳ ش به تهیه‌کنندگی محمدحسین معصومی ساخته شد. فیلم در خانه‌ای قدیمی فیلم‌برداری شد و گفت‌‌وگو (دیالوگ‌) بین شخصیت‌ها در حد چند کلمه است.

هوای ماندن در ۱۳۹۵ ش در چهل‌و‌ششمین جشنوارۀ بین‌المللی فیلم‌های علمی، آموزشی و تربیتی رشد، رتبۀ سوم و در دومین جشنوارۀ استانی فیلم کوتاه آفتاب، رتبۀ دوم کارگردانی را کسب کرده است.

مأخذ:  نیکوکار، علی (کارگردان فیلم هوای ماندن)، مصاحبه با مؤلف، ۳۰ تیر ۱۳۹۹.